waarom blind typen zoveel minder energie kost dan niet-blind typen.
Ik keek naar een prachtige documentaire: ‘My beautiful broken mind’. In deze documentaire wordt het revalidatieproces van een jonge vrouw die een ernstige hersenbloeding heeft gehad vertelt. De jonge vrouw is haar talige begaafdheid verloren door de hersenbloeding: ze heeft veel moeite met het vinden van de juiste woorden tijdens het spreken en kan niet meer lezen en schrijven. Gek genoeg kan ze nog wel blind typen, al kan ze niet meer lezen wat ze typt.
Een motorische handeling geworden
Doordat ze het typen heeft geautomatiseerd is typen een puur motorische handeling geworden. Het doet dus geen beroep meer op haar talige mogelijkheden. Mogelijk verklaart dit waarom mensen die blind typen dit met zoveel gemak kunnen doen terwijl zij tekst toevertrouwen aan het papier. Deze mensen kunnen moeiteloos notuleren, typen terwijl ze mensen aan kunnen kijken et cetera. Dit lijkt dus te komen omdat typen een motorische activiteit is geworden, losgekoppeld van talige activiteiten. Typen staat dus los van taaldenken, van gedachten vasthouden in het talige geheugen.
Ik ben benieuwd of andere blind-typers dit ook zo ervaren.
En wilt u ook leren typen zodat u uw werk moeiteloos, snel en met weinig fouten kunt doen?
Hier vindt u meer informatie: blind leren typen.
Recente reacties